Gedichten

Leef in het nu

Ik wist het niet
Wist niet wat er met me aan de hand was
Leefde als een dode
Bestond eigenlijk al uit as

Dagen gingen voorbij
Sombere, donkere dagen
Mijn bed was mijn enige thuis
Ik kon niets anders dan klagen

Kon het leven dan niet op een andere manier?
Gedachteloos als een instinctief dier
Terwijl ik klaagde voelde ik me verwend,
maar dit gevoel was voor mij zo onbekend

Ik gaf iedereen en alles om me heen de schuld
Mijn ziel werd door leegte gevuld
Waarom stel ik me zo aan?
Ik ben sterk en ik kan dit ook doorstaan!

De plek waar ik rust vond,
was in mij
Ik dacht dat de oplossing ver weg lag,
maar was eigenlijk dichtbij

Leef in het nu
Kijk niet naar de ander
maar naar het individu.

Levens gedicht door: Bella

Tweeten