Gedichten

Leven met AD(h)D

Met een klein handje energie,
start ik mijn dag,
met mijn ogen hangend,
met moeite een lach.

Nog niet bij met mijn hoofd,
nog onaangenaam verdoofd,
stap ik uit bed en ga naar beneden.
Als daim om zijn fles vraagt
besef ik weer,
ben boven zijn voeding vergeten.

Eenmaal zijn voeding gegeven
en daim ligt op bed.
Dan begint pas echt mijn dag,
wat een pret.

Na een beroerde start,
voel ik het getintel langzaam opkomen.
Ontspannen lukt niet meer.
De chaos in mijn hoofd,
als ongeregeld verkeer.

Ik stop een was in de machine
en stap onder de douche.
Hier vind ik mijn rust
en kan ik tot mezelf komen.
Ik staar naar het water,
voel mezelf dagdromen.

Ook dat duurt niet lang.
Op de achtergrond hoor ik daim wakker worden.
Toch wat gehaast kleed ik mezelf aan,
geef daim zijn broodje
en de alweer vergeten was laat ik staan.

Hoe mijn dag verder verloopt
is iedere dag een vraag.
De ene dag ben ik
creatief, vrolijk en spontaan.
En de volgende dag ben ik traag

Mijn innerlijke controle
over mijn gevoel en emotie ontbreekt
en neem dit automatisch aan van anderen.
Het steekt.

Een goed gesprek op een goede dag
kan soepel verlopen
maar vaak komen er teveel gedachtes
door mijn hoofd geschoten.

Ik dwaal af
en ben er dan niet meer bij.
Het duurt dan ook even
voor al het informatie verwerkt is bij mij.

Ik klap dicht
en mijn hersens geven geen signalen meer af.
Ik trek me dan graag terug,
zet alles op een rijtje,
en begrijp het allemaal beter achteraf.

Op goede dagen houdt ik mijn concentratie en motivatie er beter bij.
Het kost me enorm veel energie,
maar maak de ander blij.

Ik ga er volledig op in
en ben over enthousiast.
Men vind mij dan wat druk
en soms brengt ze dat van hun stuk.

Mijn onzekerheid geeft me dan een schop
en bied mijn excuus aan
voor het vele praten.

Ongecontroleerd leven
is een dagelijkse strijd
dat niet mag baten.

Regelmatig voel ik me dan ook overspoelt worden
Met gedachtes, vragen, handelingen, drukte en onbegrip.
wacht met alles tot het laatst moment want
"uitleggen heeft geen nut, zit toch al in die dip'

Toch gaat de dag door
dus probeer zoveel mogelijk
prikkels te blokkeren.
Probeer mijn opgekropte gevoel en emoties
niet af te reageren.

Tegen de tijd dat iedereen rustig op de bank zit,
zit ik boordevol onafgemaakte handelingen van die dag
en ga ik ongeregeld naar bed.
Ook slapen is voor mij geen pret.

Met mijn lichaam stuiterend,
mijn hoofd overlopen.
ik val in slaap.
De volgende ochtend,
begint mijn dag weer zonder energie
en met gesloten ogen.

'goede morgen, goede avond, goede nacht'

Levens gedicht door: angela

Tweeten