Gedichten

Levensboek

Met wat tranen op mijn gezicht
Schrijf ik nu dit gedicht
Dit is niet vragen om vergiffenis
Maar puur omdat ik nu weet wat het leven is
Het leven zonder doel.

Leven met een pijnlijk gevoel
Nee ik ben niet debiel
Heb misschien een zwakke ziel
Maar leven met haat
Haat echt overal
Daarbij heb ik geen baat.

Dit is iets wat ik nooit vergeten zal
Niemand weet denk ik wat ik bedoel
Maar een liefde vol leven dat is mijn doel
Maar jammer dat ik die nooit krijgen zal
Heb het wel geprobeerd
Met stijgingen en dan weer een val.

Al heb ik me bezeerd heb ik er toch van geleerd
Nu heb ik me even terug getrokken
Om alles even op te proppen
Ik laat me namelijk niet uit de tent lokken
Ik vraag me af wanneer dit leven
eindelijk nou eens zal stoppen
Wanneer is het levensboek nu eens uit.


© Leroy

Levens gedicht door: leroy

Tweeten