Gedichten

Mijn onthechte bescherm engel

Mijn onthechte bescherm engel

Mijn ziel dreef uit mijn lijf
weg van mijn lichaam, weg van de pijn
“mijn lichaam mag hij hebben
maar mijn ziel blijft van mij”

De pijn liet ik achter
even weg van de wereld, maar heel even
en dan weer terug naar wat ik achter liet
terug naar het gewone leven

De pijn kon ik doven
maar de vernedering bleef
mijn lichaam was ik kwijt
het geen waar “ik” in leef

Het schild van mijn ziel
was vervuild ,leek wel verloren
“ooit zal je worden gered”
had ik mijn lichaam gezworen

Tegen niemand wat zeggen, er is niets mis
want niemand mag weten
“wie” mijn lichaam is

Levens gedicht door: Neveah

Tweeten