Gedichten

Na the passion in gouda

naar goede gewoonte vergeet mijn boezemvriend
zo vlug mogelijk
zijn slechte inschattingen
om daaraan te verhelpen meteen.

niet als een blinde saulus
tastend in het rond
maar als die vurige schrijver
van het hooglied van de liefde.
nu zien we nog als in een spiegel,
dan van aangezicht tot aangezicht.
het beste zal nog komen
dat helpt ons
steeds elk moeilijkheid te overwinnen
door liefde die alles heel maakt
en nergens grenzen kent.


geloof verzet bergen.
ongeloof graaft onoverbrugbare ravijnen.

geloof durft te springen in het diep
en ervaren dat water heerlijk is,
al je er door bent.

geloof reikt handen
van samenwerking
aan een nieuwe aarde
terwijl we hopen
op een hier en nu al hoopvolle hemel!

gouda liet zien
dat dit geen utopie is
als we met zijn allen blijven zeggen:
en toch!
en toch is er leven ook voor de dood!!!

Levens gedicht door: jozlebruyn

Tweeten