Gedichten

Plots verdwenen

Een gedicht is goed of het is slecht,
het is gemeend of het is onecht.
Het zijn gedachten met gevoel,
anders wordt het echt een dooie boel.

Van alles dwaalt er door mijn hoofd,
ook veel waarin ik eens heb geloofd.
Het is niet bedoeld als een verwijt,
maar meer een reizen door de tijd.

Vaak had ik geluk maar soms ook pech
en vielen vrienden zo maar weg.
De één soms na een lange strijd en
de ander ben je plotseling kwijt.

Dit zet je toch wel aan het denken,
hoeveel tijd zal GOD mij nog schenken.
Dan denk ik wat zal het beste zijn
een ziekbed of plotseling zonder pijn?

Het resultaat maakt geen verschil,
toch weet ik echt niet wat ik wil.
Soms denk ik bij die ene vriend,
die had toch een beter lot verdiend.

Maar neem ik dan met mijn gevoel,
geen plaats in op des Heren stoel.
Wie denk je dan wel wie je bent,
zonder dat je alle items kent.

De gekste dingen schieten door mijn kop
en soms, heel soms schrijf ik die dan op.
Met al die onzin uit mijn bol,
komt toch mooi mijn blaadje vol.

Levens gedicht door: Simon

Tweeten