Gedichten

Reuzen

En daar zit ik dan weer;
Vast in een val van twee gigantische reuzen.
Aan één kant zou ik moeten staan.
Zet een kleuter voor een immense keuze.

Jullie dringen me een mening op.
In mijn pianostuk breng je valse, ongepaste akkoorden.
Al snel word ik vastberadener
over mijn eigen woorden.

Eén van de reuzen steekt zijn hand naar me uit,
manipuleert me met liefkozende stem.
Ik blijf bij wat ik zei.
Ze denkt dan dat ik vertrouw in hém.

Hij bespeelt me met wijsheden
die ik al lang wist.
Mijn zegje draait hij om.
Hij kijkt bedenkelijk, verontwaardigd en betwist.

Ik krijg het benauwd.
Mijn hart gaat snel tekeer.
Toch blijf ik bij mijn woorden.
Ik niel voor geen één van die paar voeten neer.

Bella - 2015

Levens gedicht door: Bella

Tweeten