Gedichten

Samen alleen...

De wereld lacht, de wereld huilt.
Alles wat ik zie en hoor.
De mensen die gaan voorbij als een trein.
Maar dan op het verkeerde spoor.

Maar wat wij doen is goed.
Noch is er oorlog, noch stroomt er bloed.
En we slaan ons zelf op de borst.
Noch is er honger, noch is er dorst.

Het gaat nog steeds om geld.
En ieder vindt zich zelf een held.
Maar de verwarring slaat om ons heen.
En met ons allen zijn we samen alleen...

Vrede, leven in harmonie en zonder jalouzie.
Dat zal wel heel moeilijk zijn.
Het blijft een Utopie.

Levens gedicht door: martin valk

Tweeten