Gedichten

Samsara

Ik ontwaakte deze morgen
En miste een stuk van de dag
Vond het terug in het vriesvak
Waar het naast de ijsblokjes lag

Om 12 uur ging ik naar buiten
En de linde zonder een levend blad
Waar de dood onder stond en huilde
En smekend om meer leven bad

In een zaal met duizend spiegels
Gemaakt van ruimte en tijd
Danste minstens duizenden vrouwen
Raakte ik al mijn zinnen kwijt

En buiten mijn tijd en zinnen
Met de scherven in mijn hand
Van de spiegels en mijn vertrouwen
Om verlies van mijn zielsverwant

En de fee die mij verleide
Tot deze gruwelijke dans
In haar jurk van glitters en spiegels
Geeft telkens weer revanche

Ze vraagt, fleemt en verleid me
Op het strand bij nieuwe maan
bij de duister koele golven
Waar liefde niet kan bestaan

Op de top van de Himalaya
Waar alles ademnoot heeft
En het uitzicht blind van verlangen
Haar terug in je armen geeft.

Met ogen zo diep als de zee
Paait de dans naar een melodie
Verleid, ga je blind met haar mee
Waar liefde stierf met een kreet
Heeft ze mij zo brood nodig
haar bestaan is uit mij gesmeed

Als ik haar laat vallen
Heb ik met haar afgedaan
Geeft ze me de kans op bevrijding
Haar boeien bestaan uit waan
Haar net bestaat uit verleiding
Als ik loslaat laat ze me gaan.

Djev

Levens gedicht door: Djev

Tweeten