Gedichten

Spijt

Op de scherven van mijn dromen,
ligt de as van mijn bestaan,
ik ben uit stof gekomen en
zal tot stof vergaan...

Wat deed ik met mijn leven,
een zó kostbaar geschenk,
dat slechts éénmaal wordt gegeven
en voorbij is in een wenk !...

Talenten roekeloos verspild,
ten prooi gesmeten aan de tijd,
zó heb ik het niet gewild maar het is te laat
voor spijt...

Nieuwe dromen zullen groeien,
nieuwe bloemen zullen bloeien,
durven een nieuw leven aan,
op de as van mijn bestaan..

Anna Michielen.

Levens gedicht door: Anna Michielen

Tweeten