Gedichten

Stilteverhalen

nooit heb ik
magie uit je
vingers zien stromen

voelde wel een
lichte trance als we
in het bos liepen

te midden van
stilteverhalen alsof
geesten ook overdag sliepen

je voelde langs de
groene vleug van het mos
als plaats voor leven

situeerde een
illustere samenkomst
om de nodige info te geven

activeerde en
wiste netwerken
van bomen en struiken

inspecteerde fuiken
bij vennen en duikers
controleerde de vangst

nog voelde magie
menselijk in droom
en slaapverwantschap

mystieke lucht
proefde al veel ijler
zonder body als verwijler

ongrijpbaar en niet te
duiden in aannames als
stenen verzuilde vitaliteit

waar massa flitste ons
met het weerlicht belichtte
van totale onwetendheid

ook jij had dan dat vage
onbereikbaar roerloos in
niet aanspreekbare vlagen



wil melker

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten