Gedichten

Stockholm 1967

Ik liep door de stad
Om een uur ’s nachts
De laatste trams reden
Als rugzaktoerist
Vond ik geen onderdak
En liet het maar zo.

Ik schuilde onder een afdak
Bij een pleintje met een fontein
Een visserman op een fiets
Een marinier met twee meiden
Een stond op de uitkijk
Toen zij het afdak nodig hadden
En ik het fonteintje
Om mijn tanden te poetsen.
Verder gebeurde er niets
Tot de eerste trams gingen rijden

Ik liep naar het station
Passeerde de marinier
En een verfomfaaide meid
In de hal van het centraal
tientallen rugzaktoeristen
Mannen in blauwe overalls
Met grote bezems
Veegden de lijven wakker
Ik zocht de wc op

De toiletbaas keek misprijzend
Naar weer zo’n rugzakparasiet
Terwijl ik toch niet
In de hal van zijn station had geslapen
Ik genoot van mijn distantie
En ging naar het loket
Om een retourtje Lapland te kopen
Ik had gelukkig mijn geld
Niet aan een hotel verdonderd!

Levens gedicht door: José van Rosmalen

Tweeten