Gedichten

Te veel drukte!

Bezig is de wereld, de aarde schudt.
Water stroomt over van rivieren.
Zeeen, stranden, vervuild en in de
Bossen verdord het lover.

Schoonheid verwaarloosd, de mens die
Elkaar nabootst, ver verwijderd van
Werkelijkheid en tijd, déze vergeten.
En aldoor is men bezig met strijd om
Materieele zaken, overvloed aan alles.

Zó veel mensen op deze aarde als gevolg
Van in de vulva de fallus.
Alles gericht op eigen baat, ware
Gezichten achter een facade en niemand
Gaat bij zich zelf te rade...

Een andere weg inslaan, wat meer kwaliteit
Van leven in een kortstondig bestaan.
Te veel schade reeds aangericht, moeilijk
Nog te herstellen, ondertussen is men
Bezig zijn geld en zegeningen te tellen.

De top is bereikt, overkill zo blijkt op
Allerlei gebied is wat je ziet.
Het roer drie-honderd-zestig graden om.
Het rad van Ypsylon om ver, de tijd zal het
Leren, eens zal alles oplichten als een ster.
Verlicht het hart gespeend van smart die er is
Ondanks wat men heeft.

Want achteraf zal blijken dat het
Schone schijn is geweest.
Bezige bij gevangen in een gouden kooi.
En niet vrij, maar aldoor bezet, terwijl
Men zich zelf heeft belet zich te geven voor
Een eenvoudig en prachtig leven.

Levens gedicht door: martin valk

Tweeten