Gedichten

Terug bij moederspappot

wat een verrassing!
jongen, kom binnen!
wat ben ik blij dat ik je eindelijk nog eens
springlevend zie.


ik hoor je af en toe wel aan de telefoon,
maar zien en voelen en kussen
is toch veel warmer nog!
bloed van mijn bloed
wat doet dat me goed!

je komt als geroepen, mijn jongen.
al is het dan totaal onverwacht.
je bent hier, dat weet je,
altijd welkom
bij dag en bij nacht.
eet mee wat de pot schaft
schuif mee aan mijn tafel,
doe haar alle eer aan.

ik heb tomatenroomsoep met balletjes,
konijn met pruimen uit de tuin en
zelfgerolde kroketjes
en als toetje
rijstpap ,niet met gouden lepeltjes,
maar met bruine suiker!


jongen , tast toe, het is je gegund!
ik ben zo content dat je er weer bent!
mijn grote jongen!
mijn sterke beer!


soms schieten woorden te kort
om je liefde uit te zingen,moeder!
maar geloof het ,
of
geloof het niet,
ik voel me hier nog altijd thuis
hemels omhuifd
in dit aards paradijs
waarvan ik in 't diepste van mijn hart,
nooit echt ben weg geweest!

Levens gedicht door: jozlebruyn

Tweeten