Gedichten

Toekomstbeeld

In de Bijbel staat een beeld,
het is reusachtig groot.
Het is al eeuwen oud,
en heeft een hoofd van goud.

Zijn borst en armen zijn van zilver.
Een edel metaal alles welbeschouwd.
Maar al minder in waarde.
Minder edel dan het goud.

De buik en dijen zijn van koper,
nog minder edel, minder wijzer.
En als we verder neerwaarts dalen,
dan zijn de benen zelfs van ijzer.

Het gouden hoofd hield niet van verzen,
wel hield het van de strijd.
Hij moest het onderspit wel delven,
tegen de zilveren Meden en de Persen.

Ook zij waren niet uniek.
Oorlog voeren en steeds vechten.
Op het toppunt van hun macht,
gingen ze ten onder aan het koper van de Griek.

Die Griek was machtig,
en veroverde veel land.
Maar verdeeldheid deed hem kwijnen,
geveld door de Romeinen.

Die ijzeren benen vermorzelden, en vermaalden.
ze liepen heel Europa door, en o,la-la.
Lieten overal hun stempel achter.
Wat er overbleef, werd Engeland en later ook Amerika.

Nu blijven nog alleen de voeten.
O jee, dat lijkt niet best.
Ze zijn gevormd uit ijzer,
en daarbij een vochtig leem.

Er rolt een steen steeds nader,
hij raakt het beeld dat niet zo stevig staat,
juist aan die natte voeten,
en het valt......

Het ijzer, het koper, het zilver en het goud,
alle te samen worden ze verbrijzeld. Ja, gezwind.
En als het kaf op de zomerdorsvloer,
weggeblazen door de wind.

De rollende steen vult dan de Aarde.
Brengt eindelijk dan de vrede en de rust.
Zo God die steeds bewaarde.
Zijn Koninkrijk regeert dan, heel bewust.

Antje.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten