Gedichten

Toeval

Gretig Gertje zoals Gerarde de koe ook wel werd genoemd
Eten, eten en nog meer eten daarvoor was ze beroemd
De vetste koe van alle omstreken
Met een uier zo groot, daar zeg je u tegen

Kastanjebruin was haar harige ruggetje
Elegant als een Hollywood diva, zo liep ze, met een huppeltje
Diep zwarte ogen, met blauwe glans, gaven haar een zwoele blik
Door haar perzik ronde kontje te ontspannen oogde ze extra dik

Maar aan al het mooie moet een einde komen
Hoe sierlijk ze ook was tussen het gras en de loofbomen
Vanavond bij de aardappels zal moeders haar serveren
Met romige jus en in rode wijn gedoopte stoofpeertjes

Ondertussen bij Gerarde in de stal
voelde ze al aan dat er onheil komen zou
Ze gebruikte haar horens en opende de deur
Trok een sprintje door het weiland en kwam op de weg naar Etten-Leur

Achter haar doemde 2 lichten op, het was boer Matthieu
Rijdend in zijn tractor was hij de achtervolging helemaal beu
Hij pakte zijn dubbel loopse jachtgeweer
En schoot al rijdend Gerarde neer

Onthoofde haar ter plekke met zijn machtige jagermes
En dat allemaal midden op de autoweg
Eenmaal thuis voelde hij zich gelijk een uitgehongerd beest
Hij kon zich niet meer bedwingen en at van het rauwe vlees

3 weken later, ja daar lag boer Matthieu dan
Uitgegleden op het dak van de stal, door een losse dakpan
De stal waar Gerarde ooit werd geboren
Zou nu zijn einde worden

Toeval?

Levens gedicht door: hete-bever

Tweeten