Auteur: Melan / 12 September 2012

Vastgepakt

Afdrukken

Wanneer gezichten vervagen,
voel ik de wind tegen m'n huid.
Knellende wonden en brekende botten.
Eenzaam op weg, ver van huis.

Helende handen maar bloedende voeten,
vermoeide stemmen door m'n hoofd.
Gekrijs en geschreeuw, gehuil en gefluister.
Vastgepakt en nooit meer alleen laten gaan.

Levens gedicht door: Melan
Informatie

Dit gedicht is 2.003 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 7 (1 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over handen
gedichten over wonden
gedichten over alleen
gedichten over huid

Heb jij genoten van het Vastgepakt gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Vastgepakt'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!