Gedichten

Verdriet verleden en heden

Vroeger is gelukkig voorbij

Voel me nu een beetje vrij

Voelde me niet thuis

In dat rare huis

En veel rare tijden

Loop er nog mee te strijden

Voelde me vaak eenzaam en alleen

Zonder iemand om me heen

Heb nu nog een naar gevoel

Als je begrijp wat ik bedoel

Maar begrijpen doen de meeste je niet

Heb zoveel verdriet

Heb teveel naar binnen gestopt

En alles opgekropt

Het zit nog steeds in mijn hoofd

Hoop dat ik word geloofd

Ik probeer erover te praten

Over de mensen die ik altijd zal haten

Het doet verdriet en pijn

Om zo ongelukkig te moeten zijn

Maar eens komt er een dag

Heb ik ook hoop ik een mooie lach

Dan ben ik het een keer kwijt

Daar van heb ik dan zeker geen spijt

Maar nu ben jij er voor mij

Dat maakt me beetje bij beetje blij

Voel weer een beetje zekerheid

Denk dan dat dit wel weer slijt

Heb veel mooie dromen

Hoop dat die uit zullen komen

Ben ook maar een mens

En heb maar één grote wens

Om ooit gelukkig te mogen zijn

Want dat lijkt me nu eens zo fijn

Met iemand om me heen

Dan ben ik niet meer zo alleen

Die ik kan vertrouwen

Om later iets mee op te bouwen

Dat is een wens van mij

Pas dan voel ik me weer vrij

Los met dingen uit het verleden

En weer proberen te denken aan het heden!!!!!

Levens gedicht door: angela vd kreeft

Tweeten