Gedichten

Waterkrakeel

Enige kleuters verdringen elkaar
voor het grote aquarium
waar gejaagde bellen en kolken
spreken van de plotselinge oorlog
binnen de kleine vissengemeenschap

de weetgierige kijkers zien
tussen al die ronddraaiende lijfjes
een bijna roerloze sierbaars
welke afwachtend de strijd aanschouwt
soms traag met zijn staart slaat
herkennen
blij verrast _ steeds helder denkend
in dit onschendbare dier
de zonder nijd erkende aanvoerder
van hun eigen dagelijks spel.

Levens gedicht door: Han Messie

Tweeten