Gedichten

Wiebelende brug

Ik wil een ander leven
ben zoekend naar een brug
de angst t oude op te geven
fluit mij steeds opnieuw weer terug.

ik wil het wel en dan weer niet
en slinger hier nog tussenin
het doet pijn, het geeft verdriet
maar ik hunker naar een nieuw begin.

ik ben het helemaal zat!
dat ik hierin blijf hangen
ik moet iets doen…maar wat?
waar ligt de brug naar mijn verlangen?

ik probeer soms het moment
van verandering te pakken
een klein kind dat haar weg verkent
op een brug van losse takken.

als deze begint te zwaaien
word ik vreselijk bang en kwaad
besluit me dan weer om te draaien
omdat het zo toch echt niet gaat.

ik voel mij op de brug niet fijn
het lijkt mij te benauwen
wie zegt dat onbekend terrein
wel echt is te vertrouwen?

ik ben gedompeld in verzet
maar mijn hart verlangt en zeurt
is er iemand die mij red?
waardoor er eindelijk iets gebeurd.

ik hou mij aan het oude vast
ondanks een nieuw verlangen
het oude wordt nu meer een last
dat ik voor vrijheid wil vervangen.

toch blijf ik gulzig vragen
want wil eigenlijk niet meer terug
leer mijzelf in stukjes dragen
over de wiebelende brug.

© Marjanekke. 2015