Gedichten

Zoef, de haas

Ik noem haar voor mezelf Zoef: de haas
Me tegenover haar zo uiten is wat al te
dwaas; beledigend ook wel bovendien
Ik vind haar best aardig, zou veel pijn
doen en wil dit niet graag zien.

Haar hele doen en laten is doortrokken
van haast en misschien is zij wel hyperactief
Dat moet het vast zijn, constateer ik wat verbaasd.
Bij elke zin denkt ze volgens mij al over
de volgende na Toch volg ik haar woorden
prima naar ik na inspanning versta.

In het zwembad heeft zij opnieuw reuzen haast
Zij snelt mij steeds voorbij; ik constateer
het me nu toch wel wat verdwaasd, maar
het is echt wel een schat van een vrouw;
wat je noemt een lady zoals zij er nog
uit ziet, die zich graag verzorgd zien wou

Het is ook niet dat ze niet aardig is;
maar zij lijkt alles te hebben wat ik mis.
Zij heeft vaart en een zekere vlotheid en
een totaal gebrek aan verlegenheid
Ja alles waarvan mij het ontbreken dan wat spijt

Ik ben wat meer langzaam als een slak want
ik doe graag alles op mijn gemak.
Komt het vandaag niet, dan beslist morgen wel
Ik amuseer me uiteindelijk met het tegenspel
dat wij elkaar kunnen bieden
Zij is absoluut niet zo verkeerd,dat heeft zij
mij bij nadere kennismaking allang geleerd.

Dakoyria 2015.

Levens gedicht door: Dakoyria

Tweeten