Gedichten

Annemieke

als donderslag bij helder hemel
kwam jij me leven binnen geslopen
Het in Keulen horen donderen
Maar heel stilletjes voorbij gekropen

Het overviel me meteen
Zoiets nog nooit eerder mee gemaakt
Waarom ben ik nou zo stil?
Het heeft me toch wel diep geraakt

Oh zo mooi zo mooi die schoonheid
Als een Godin of een prinses
Lag ze even in me bed in den ochtendgloren
Naakt, naturel zo zie je dat nergens

Helaas die droom is over
Wakker worden is niet altijd een droom
Het is te dromen dat ik mijn droom
in den toekomst iets vaker kan dromen
maar dan niet in een echte droom

Het is als een donderslag bij heldere hemel
Zoals jij me leven kwam binnen geslopen
Hoorde het in Keulen donderen
Maar o zo stilletjes kwam je voorbij gekropen

Je hebt me betoverd
Je hebt me gevangen
Ik ben bezeten, verslaafd
Ik kan alleen nog maar verlangen ...

Liefdes gedicht door: Samuel van der Meij

Tweeten