Gedichten

Bianca

Gevangen in de vrijheid
Gevangen in de eenzaamheid
Gevangen in de gedachte
Zag je foto, en ik lachte

In eenzaamheid verloren
Terwijl ik je wil zien en horen
Machteloos langs de zijlijn
Dromend dat ik bij je zal zijn

Ik zie jouw lach, je mooie haren
Dromend dat we samen waren
Waarom is de afstand altijd zo`n gedoe
En van wachten wordt men moe

In gedachte lig je in me armen
En met de kou zal ik je verwarmen
Hoor je lieve woordjes fluisteren
Wat er ook is, ik zal luisteren

Ik zal straks dromen van de toekomst
Zal kijken wat ons toekomt
Zonder dromen ken men niet leven
Maar het is moeilijk om er naar te streven

Liefde maakt blind
Dat is iets wat mij niet zint
Helaas heb je dat zelf niet in de hand
Dus zit er een ding op `ik ga naar dromenland

Want daar is het altijd zo mooi
Daar zit je niet gevangen als in een kooi
Maar helaas is het dan ook geen zekerheid
Als ik wakker wordt, ben ik jou misschien kwijt

Ik mag alleen maar hopen
Dat mijn dromen ooit uit zullen komen
En tot die tijd
Noem ik je mijn lief mijn schat mijn grote meid

Liefdes gedicht door: Samuel van der Meij

Tweeten