Gedichten

Danste zonder wolken

ik zag het
zachte ademhalen
hoorde hoogte
wist de dalen
met in je lach het
liefste vergezicht
dat er vandaag
op aarde was

de ochtendzon
scheen licht contrast
schaduwde wat
nog slaperig was
om in het proces
van ontwaken
alles nog eens extra
mooi te maken

in je lenteachtig
lief bewegen
bloeide kleur
dauwde kou het
gras met de
fijnste druppels
die edelsteenden
als kristallen van de zon

je danste
zonder wolken
het lichte blauw
al van de lucht
pakte de laatste
dromen waarvoor
de mensen door de
wekker waren gevlucht


wil melker

Liefdes gedicht door: wil melker

Tweeten