Gedichten

Dat komt door jou

Achter de vitrage van het raam
luister ik naar geritsel van bladeren
Terwijl hemel borduurt met sterrenlicht
raak ik verdwaald in een ongekende wereld.

Geheel onverwachts breekt zwart
Het donkere in duizend kleine stukjes
De bliksem is ingeslagen als nooit tevoren
Emoties en gevoelens zijn door elkaar geschud.

Ik laat me meevoeren door de wind
die een nieuwe richting in het leven geeft
Een melancholie vestigt zich in het breekbare
Je lijkt zo ver weg van mij, ik heb honger naar jou.

Verblind door mijn tranen en verlangens
Voel me onzeker, weet niet wat eerst te doen
Spreid de vleugels uit, op weg naar jou, waar onze
lichamen verstrengelen in de vlammen van de dageraad.

Liefdes gedicht door: Catherine B.

Tweeten