Gedichten

Gelijken

De bloem op het groene weiland
in jouw ogen
staat in bloei
op ‘t moment dat ik met
je dartel en stoei

Twee kinderlijke geesten
opgesloten in tempels van
volgroeide personen
Ondanks onze leeftijd
gieren onze lijven van hormonen

Zwierend aan de schommel
van ‘t leven
doorstaan wij elke tegenslag
De koudste winternacht voelt
aan als de warmste lentedag

Wanneer de zon achter de schimmen van huizen verdwijnt
en naar de wereld de boodschap
naar ‘t nachtelijke hol te keren seint,
springen wij op de frisse lakens van satijn

Dankbaar dat ik met jou zo mezelf kan zijn.

Liefdes gedicht door: Bella

Tweeten