Gedichten

Hooglanden

De soepele weg over één paar bergen die mij leidt.
Met frisse wind op de rotsen van een innemend folk.
Een zachte bries omarmt met dubbele kwaliteit.
De zachte nasmaak aard in het huisje on the rocks.

Een brandend atmosfeer die opkomt aan de horizon
De openhaard gloeit na als de beleving van de nacht.
Resten van vloeiende consumpties koesteren de bron.
Ochtendnevel over de Hooglanden stralen haar pracht.

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten