Gedichten

Ik herinner mij

Sinds jij er niet meer bent,
kijk ik naar mensen om mij heen.
Hoe ze leven, zich bewegen,
zoals jij voorheen.
En....ik herinner mij.

Vooral hun handen,
hoe ze werken, hun gebaren,
hoe ze strelen,
zoals jouw handen ooit eens waren.
En..... ik herinner mij.

Ik zie de kleuren in hun ogen, hoe ze kijken,
bij hun vreugde en verdriet.
Of ze misschien op de jouwe lijken,
jouw blauwe ogen zie ik niet.
Maar..... ik herinner mij.

Ik zoek een klein herkenningspunt,
een gebaar, een oogopslag.
Een glimpje dat me iets verteld van jou.
Een beetje kleur je dan mijn dag.
En..... ik herinner mij,

En ben dan blij....dat ik herinneren mag!

Liefdes gedicht door: Antje.

Tweeten