Gedichten

Mijn carrousel

Als een carrousel draai ik om jouw hart
waarbij mijn geloof vervaagt in de nacht
nu ik met geopende ogen heb geslapen
in een utopie waar elk detail tastbaar was.

Jouw zucht laat mijn zintuigen ontwaken
in de schemering van wegtrekkende mist
dat je mij opgewekt toont in ons schouwspel
met bewegingen als een theatraal illusionist.

Nu ik mij bevind in de kern van je doolhof
en jij in het verborgen licht op mij wacht
is dit gevoel als de laatst vallende druppel
in leegte van een ongevuld bourgogne glas.

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten