Gedichten

Moed verlicht

Een echtpaar leefde tevreden zonder kind,
kende het geluk, ondernam alles blijgezind.

Ze namen een verweesd meisje in huis;
de toekomst was lokkend als bladergeruis.

Man en vrouw kregen later grote wrijving,
steeds meer ellende, beraamdem hun scheiding.

Twee dames plukten bloemen bij de rivier;
een viel van de wal, na haastig vertier.

Gekneld door stroom werd ze willoos meegezogen
naar de diepte, had de dood voor ogen.

Pleegdochter dook: haar verzorgster ademde weer.
Het drietal bleef _ met de liefde van weleer.

Liefdes gedicht door: Han Messie

Tweeten