Gedichten

Winterroos

Kale en verdrietige takken, herfstsporen
Het landschap met inhoud, somber van toon
Krassende kauwen verkleumen in versteende stilte
Een winter zorgt voor koud onthaal voor iedere bezoeker.

Geladen met grijsvale wolkendek zoek ik
in de lucht naar wat stralen van een magere zon
Een droge, levendige noordenwind snijdt in het gezicht
Bevroren tranen stromen langs ineengeschrompelde wangen.

Sneeuw dekt in slaap vallende natuur toe met
artistieke ijskristallen en fluweelzachte losse poeder
Ogen helemaal overgegeven aan deze immense witheid
en levert hier aan een kloppend hart balans, rust en sereniteit.

Ergens onder ongekende pracht van donsachtige
vlokken bloeit, groeit een hartstochtelijke liefde waarbij
begeerte en verliefdheid een hoofdrol spelen in dit schouwspel
Het is de licht rode roos, die elk zal ontdooien met winterse warmte.

Liefdes gedicht door: Catherine B.

Tweeten