Gedichten

Zoen

Naast het bankje
onder die kastanjeboom
heb ik een doosje gelegd
met daar in een zoen
die wij elkaar gaven.

Vanaf die plek waait hij mee
met de wind over de aarde
en overal waar wij komen
voelen wij ons thuis omdat
onze zoen ook daar is geweest.

Onze liefde voor elkaar
is overal bekend en ik voel
jouw armen om mij heen en
jij leeft elke dag in mijn hart
terwijl onze zoen verder gaat.

Als wij op dat bankje zitten
onder de kastanje voelen wij
de zoen om ons heen net of
hij een nest heeft gemaakt
om altijd bij ons te zijn.

Als de kastanjebloesems
fier rechtop staan te pronken
lijkt het wel of die ene zoen
zich heeft verplaatst naar al die
mooie kaarsjes in de boom.

Met jou zal ik nooit verdwalen
want onze zoen wijst ons de weg
in het doolhof wat leven heet;
toch gaan wij niet naar een verloren
land want altijd vliegt iets voor ons uit.

Die vlinder kan onze zoen zijn
of dat dik hommeltje in de bloem.
Een uil kijkt ons eindeloos na
tot hij ons niet meer kan zien.
Samen gaan wij onze zoen tegemoet.

© Klaas48-2012

Liefdes gedicht door: Klaas48

Tweeten