Gedichten

Mijn moeder was iemand uit de duizend

mijn moeder was iemand uit de duizend.
zij kon vergeven
maar ook blijvend vergeten.
nooit kwam ze nog
op die spijtige feiten terug!
mijn moeder was iemand uit de duizend.
al had zij het zelf niet te breed
toch wou ze met haar hart van goud
diep geslagen wonden zacht helen.
mijn moeder was iemand uit de duizend.
zij was als een klokhen
dag en nacht bezorgd
niet alleen voor haar eigen kroost
haar optimisme en goedheid
haalden veel moedelozen terug
over de brug.
mijn moeder was iemand uit de duizend.
zij kon en bleef moed inspreken.
zij omhuifde ons
met haar tedere liefde
en vroeg ons met aandrang
die na haar dood
gratis voor niks
overal verder uit te delen
aan iedereen.

Moederdag gedicht door: kobe van malle

Tweeten