Gedichten

Een vreemde selfie

ik heb het
schermpje aan
een vreemde
selfie kijkt me
verbijsterd aan
moet ik mijn of
zijn ogen geloven

van die dwaze
foto’s zonder
kop of staart
hoewel de kop
en het decor
duidelijk maken
waar het over gaat

het was
alsof ik viste
in zwart water
pas bij het
ophalen zag ik
mijn vangst die
maakte me bang

omdat ik mezelf
niet herkende of
terug kon voelen
hoe ik ooit was
heb ik alles weggedaan
wil niets meer
weten van dat bestaan

wil melker

Actualiteits gedicht door: wil melker

Tweeten