Gedichten

Zij zijn ook gewoon mensen

Ik wil niet meer, ik wil niet meer
Ik wil geen vluchtelingen
Ik wil niet zeggen elke keer
U wel mevrouw, u niet meneer
En kinderen zien verdrinken
Wij houden onze handen op de rug
En roepen; ga jij maar weer terug!

Ik wil mij niet schamen voor mijn land
En medemensen zien lijden
De anti-beweging is dominant
We lezen het dagelijks in de krant
Laten wij voor het recht gaan strijden!
Stoppen met die moslimhaat
Daar is helemaal niemand bij gebaad

Ik wil niet langer zwijgend kijken
Ik wil niet onverschillig blijven!
Niet zwichten voor kwade praktijken
Ik wil medeleven laten blijken
Mij niet door angst laten verstijven
Ik wil liefde en compassie laten spreken
En gedenken wie zijn bezweken

En ik wil mijn gastvrijheid tonen
En stoppen met die bommen gooien
Ik wil dat iedereen veilig kan wonen
Dat willen wij toch ook voor onze zonen?
En ik wil dat gemoederen ontdooien
En dat is alles wat ik wil
Totdat het vredig is en stil

Actualiteits gedicht door: madameblanche

Tweeten