Gedichten

Bang

Jij hield zoveel van water.
Jouw hart trok daar maar steeds naar toe.
Ik wilde jou graag volgen,
maar door mijn angsten,
sloot ik voor mijzelf die vreugde toe.

Over meren over plassen, jij was dan in je element.
Door wind en hoge golven,
hield jij het stuur als fiere kapitein.
Ik zat dan bibberend in een hoekje,
angstig en heel klein.

Toch ging ik altijd met je mee.
Je was met mij tevree.
Want ik kon voor je zorgen,
als we rustig lagen
dobberend op de ree.

Dan pas kon ik genieten,
keek naar het water,
klotsend om mij heen.
De nachten slapend in jouw arm,
Troostend en vol liefde, behaaglijk en warm.

Dan pas verdwenen al mijn angsten.
Ik kon genieten van een aangename rust.
Het bootje wiegend op de golven.
Dan werden al mijn angsten......
voor enkele dagen weer gesust.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten