Gedichten

Drie stuiver roman

In een veld van blauwe lelies,
wandelt een jonge vrouw.
Zij draagt fragiel een jurkje,
van roze, met korte mouw.

Zij glimlacht naar een vlinder,
die op haar schouder rust.
En denkt dan aan de jongen,
die zij zo even heeft gekust.

Het tsjirpen van de krekels,
versterken de romantiek.
Zij voelt zich uitverkoren,
het kind voelt zich uniek.

De zachte zomerwind,
doet het bloemenveldje deinen.
Met haar ogen dicht,
laat zij haar lief verschijnen.

Plat op de warme grond,
verdekt door duizend bloemen,
liggen twee mannen op de buik,
bereidt zich te verdoemen.

De rustige zomerdag,
werd ruw en bruut verstoord,
door een gillend, huilend meisje,
dat bijna werd vermoord.

Het mooie, blauwe lelieveld,
platgetrapt en rood bebloed.
Zal later terug herrijzen,
omdat de natuur dat eenmaal doet.

Levens gedicht door: jure

Tweeten