Gedichten

Het land van pracht en praal

Kromme wegen leiden naar donkere stegen
hier in het land van pracht en praal
worden ze nog als schapen gedreven?
Ze hebben het allemaal.

Op elke straat een dealer
op elke hoek een SUV
het ontbreekt hun aan niks
dit is het echte leven?

Rechte lijnen, gedurfde cirkels
in zijn hand de dromen van weleer,
spelt de meester tevergeefs
oude woorden keer op keer.

Stoot de ezel, dezelfde steen
want de liefde die is blind hier,
is die keurige meneer,
nog steeds die kleine jongen
want vanbinnen nog een klier.

In de krant een oude foto
met de kleuren zwart en wit
oude vrouw was bestolen
van haar kunstbezit.

Ook zij raakte verdwaald
door de kronkels van de stad,
ze zwoegde zocht en beefde
want het ontbrak haar
nog aan wat.

Levens gedicht door: WouterLAM

Tweeten