Gedichten

Het schilderij

Het doek ligt daar nog onaangetast
Zo koud en wit, dat de angst mij eigenlijk verrast
In mijn hoofd heb ik het plaatje al
Een prachtige vootstelling met kleuren overal
Eigenlijk wordt dit een grote improvisatie, ik zie wel wat ik verzin
Want dit is mijn levenswerk waaraan ik begin

Met grote halen tracht ik een voorstelling te creëren
Deze strepen zijn de donkere perioden die mijn leven beheren
Want als ik dat alvast heb gedaan
Zullen die straks op de achtergrond staan
Met mijn gedachten stuur ik de kwast over het doek
Naar een echt resultaat ben ik niet op zoek
Zolang de emotie er maar op is verwerkt
Groeit mijn kracht wat ik vanzelf wel merk

Langzaamaan wordt het doek voller
En staat het papier boller en boller
Het verleden is bijna klaar
Niets meer als een vage herinnering staat het daar
Met een lichtte kleurmenging begin ik aan het heden
Waarin de pijn en zorgen dan langzaam gaan verdwijnen
met verschillende kleuren bemerk ik mijn vrienden
Zij, die mij zo het geluk gunnen
Met dikke halen strijk ik ze neer
En zullen ze voor mij stralen keer op keer.

Het doek begint nu echt betekenis te krijgen
Ik kijk ernaar en kan niets anders doen dan zwijgen
Met tranen in mijn ziel begin ik aan de kleine lijnen van de toekomst
Niets kan worden bepaalt, ik zie wel wat er op mij afkomt
Met verschillende kleuren wordt mijn toekomst ingekleurd
Voor de zekerheid maar met angst en hoop gecombineerd dan zit ik altijd goed

Het is nu bijna klaar
Het resultaat is bijna daar
In het midden is nog een plek niet opgevuld
Die heb ik namelijk voor het laatst bewaard
Want centraal in mijn leven zet ik jou
Jij bent de persoon waar ik zo van hou
En met alles wat ik nog over heb zal ik de mooiste kleur kweken
Zodat jij met al jou warmte en liefde de andere kleuren zal doen verbleken

Dan ontbreekt er natuurlijk nog een ding
En dat is de omlijsting
Mooi, strak, of robuust omlijst
Het is maar waar ik mijzelf gelukkig in prijs
De laatste hand aan mijn werk is nu gezet
Het pad naar mijn toekomst is gelegd

Levens gedicht door: Alex Boelens

Tweeten