Gedichten

Hoop

Jouw handen, jouw ogen, jouw hart
zijn zo ver bij mij vandaan.
Ik leef nu dichter bij mijzelf.
Met jou had ik een ander,
een gelukkiger bestaan.

Ik voel me weer het meisje
dat op haar liefste wacht.
Zie jou weer als een jonge man,
die mij de liefde bracht.

Hoewel ik oud en grijs ben,
en de dood al wacht op mij;
kijk ik terug op het leven
als verleden tijd.
Afgesloten en voorbij.

Mijn hoop laat jou verschijnen,
als een gezonde sterke man.
Niet oud en ziek en met gebreken
daar hadden we in ons leven
wel genoeg van.

Die hoop vervult mijn leven.
Maakt nu mijn leven blij.
En misschien, ja heel misschien…
Trouw je dan weer met mij.

Antje.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten