Gedichten

Houden van kent hoeden van op en af doen

Wanneer ik kwam kom ik tot je over
Dichterbij dan veraf in ons gelover.

Onze weg is vrij en kent geen tijd.
Dromen verder reizend die blijkt.

Druppel en dorst in de woestijn.
Honing zonder bij in het raam zijn.

Korf in mijn bijenwinkel mooi rood.
Gevoel is met en zonder een nood.

Behoefte groeit en gaat dood levend.
De pijn in het genot bestaat nemend.

Hart in het oog is gehard en verzacht.
Door jou en mij in onze lach die bracht.

Zee stuwend mij het geruis de schelp vooruit.
De gelovige keert zich om en heeft zonodig buit.


Houden van kent hoeden van op en af doen

poetry-girl .

Levens gedicht door: poetry-girl

Tweeten