Gedichten

Ik was een kind

Ik was een kind nog, en ik lag
in ’t warme van de zomerhei.
De wolken schoven traag voorbij
als vage vormen door de dag.

Een hond, een kat en ik zag mij
daar liggend naar de wolken staren.
Toen kwamen vele vreemde jaren
van weemoed in de lucht voorbij.

En nu, wanneer ik nog eens kijk,
naar al de wolken die maar zweven,
en ik als vroeger in dit leven
weer denk te weten dat ik wist:
dan doet de wind de wolken beven
en wat ik dacht wordt uitgewist.

Levens gedicht door: Pierre Van Laeken

Tweeten