Gedichten

Je zal het nooit... weten

Wat begon als leuk bezeten
Flirt nu al hevig met verslaving
Werd vast door een microbe gebeten
die luistert naar een beetje beschaving

Jij kwam opeens in mij leven
zo ongedwongen stil en vrij, en
Magisch laat je me nu steeds zweven
nog ongeremd en de tijdgrens voorbij

Jij bent mijn digitale passie
Dat komt vooral door het dichten
Zowaar soms een spannende obsessie
We missen enkel hierbij de gezichten

Door jou heb ik leren denken, lezen
En ook mij rijmend naar jou te richten
Je wordt ook vaak de hemel in geprezen
Bij vele lezers van jouw mooie gedichten

Je zal het vast nooit van mij weten…
Wat ik voor jou voelde en wellicht
Met de jaren… mij al lang vergeten
Dat je vaak even in mijn dromen woelde

Daarom zet ik dit even op dit blad
Als een geheugen steuntje voor de geest
Door ouderdom al misschien wat schaakmat
maar zo kunnen we het zeker niet vergeten...

Metske,2015

Levens gedicht door: Metske

Tweeten