Gedichten

Kracht

Wat is het goed,
dat ik jou toen ooit trof.
Ik was een kind.
Naief en zo onnozel.

Jouw kracht droeg mij,
jij vulde steeds mijn zwakheid aan
Als een ontbrekend deel,
zo bleef ik stevig staan..

Kinderen kon ik jou niet geven.
Daartoe was ik niet in staat..
Nou, vergeet het maar...
Ik kreeg er zeven.

Mijn zwakheid gaf ik door aan hen,
maar ook jouw kracht...
kom ik in hen weer tegen.
En die brengt jou terug,
voor mij is dat een zegen.

Je bent er nog,
al is het op de achtergrond.
Jij geeft nog steeds de richting aan,
van mijn klein, maar vreugdevol bestaan.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten