Gedichten

Levenstranen

Schitterende lichtende wolken drijven
en zweven in de lucht terwijl ik kijk naar
een heldere spiegel van het wateroppervlak
Duizend en één zonnetjes verkleuren een huid.

Luister naar de zachte klanken van een
symfonie, de noten glijden mijn oren binnen
en nemen iedere hoek van het lichaam in beslag
Ontelbare vonken van verlangen staan in lichterlaaie.

Als ik even in de ogen kijk, zie ik ze kracht
schoonheid breekbaarheid uitstralen, blik waar
het gevoel als het ware uitbarst, teken van zwakte
Het doet me denken aan een fragiele verliefde vlinder.

Met beide benen probeer ik op grond te staan
Met kleine stapjes vooruit en op een eigen tempo
genieten zonder werkelijkheid uit het oog te verliezen
Geef en ontvang een liefde, samen met de levenstranen.

Levens gedicht door: Catherine B.

Tweeten