Gedichten

Mijn dorp

Langs de bochtige onverharde verbindingswegen
tussen de boerderijen waar ouderlijk huis ergens stond
Bomenrijen en dijken maakten opeenvolgende seizoenen mee
De rust en stilte in alledaagse bezigheden, van leven naar overleven.

Aan de overkant van de straat de imposante kerk
die met haar klok de dienst en menige schooluren luidde
Achteraf gezellig bijpraten op het plein of in nabijgelegen kroeg
met jong en oud, vrolijk vertier staat nog altijd in het geheugen gegrift.

Van grachtje springen met populaire buurtjongens
tot huppelen, hinkelen, touwtje springen met de meisjes
Later werden we groot en puberaal, wij kregen al snel verkering
Bleef eenzaam en alleen achter maar ben mijn eerste liefde nooit vergeten.

Daar waar ik woonde zijn mooie landschappen te zien
Gedurfd om de dromen uit te leven maar ook de plaats met
de eerste geheimen verborgen voor ander tot zelfs buitenstaander
Koester herinneringen aan alle momenten verweven met dit prachtig decor.

© Catherine Boone - 2015

Levens gedicht door: Catherine B.

Tweeten