Gedichten

Mondharmonica

Kennen jullie nog het lied
van 't zachtkens glijdend bootje
met het geluid van de mondharmonica?
Bij een zon die ondergaat...
klinkend in de avondschemer.

Zo bijzonder, dat geluid...
de sfeer, de emotie,
uit een tijd die lang reeds is voorbijgegaan.
De klanken reeds verstorven,
maar in gedachten nog bestaan.

Je voelt de weemoed in je hart...
van een tijd zo lang geleden.
Hoe goed het was.
't Geluk te voelen
dat toen in je leven was.

De mondharmonica kan dat naar boven halen.
Wie speelt er nog zo mooi
als vroeger in voorbijgegane dagen?
Het geluid alleen brengt tranen.
O nee, niet van verdriet...

Vergeten doe je niet.

Antje.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten