Gedichten

Spiegelbeeld

toen ze jonger was en een horloge
slechts diende als sieraad
want wat betekende tijd nu
helemaal ?

met de arrogantie van de jeugd
voelde ze zich onsterfelijk
ze had immers alles voor elkaar ?
de wereld lachte elke nieuwe dag,
naar háár.

toen ze jonger was….dat was toch
gisteren pas ? nu zit ze te vaak
s’avonds in de kroeg.
een horloge draagt ze niet meer
ze drinkt mee , vroeger zei ze
tegen alcohol resoluut nee

het helpt tegen de eenzaamheid.
daarbij , heeft iedereen er
alle tijd. ze houden gesprekken
je weet wel…over toen de wereld
van hen was. dat was toch pas ?

tot de volgende morgen de spiegel
haar het antwoord gaf.
haar gezicht stond moe en ze
begroette kreunend deze nieuwe
dag

de aanblik in de spiegel deed haar geen
deugd…want ook zonder horloge las ze
de tijd wel in haar gezicht.

Levens gedicht door: Fairouz

Tweeten