Gedichten

Wezenlijk

Op een stille avond staar ik naar de tuinen
Waar nog mensen bezig zijn met het snoeien
Van een heg, of het maaien van gras.
Rust omkleedt mij en vurig verlangen dooft
Terwijl langzaam achter bomen de zon verdwijnt.

Grijs de hemel, maar vredig tegelijk.
Harmonie vult de zwoele lucht, woorden zijn
In stilte gehuld en vervlieden langzaam.

Bij het open raam streelt zacht de wind
Mijn gezicht, ieder beeld en geluid lijken
Één te zijn .

Iedere ervaring hoe betekenisloos ook is een
Adem die mijn bestaan bewaarheidt.
Zorgen door eenvoud gedompeld in helder water
En verspreid door lucht zo zuiver.

Luider wordt de stilte, donkerder het grijs.
Duisternis doet dan zijn intrede, wezenlijk
Is alles in en om mij.

Levens gedicht door: martin valk

Tweeten