Gedichten

Bestemd

Eén vonk ontsprong vurig in een vuurzee
de wereld stond stil verrast door de snelheid.
Ons spraakwater was te weinig om te blussen
want twee blikken stookte voor een eeuwigheid.

De stilte verenigde de hartstocht in vuur en vlam
met een wrijving waarmee de ontsteking begon.
De oerknal explodeerde na een zacht gesis
door het aanstippen van de vuurbal aan de horizon.

Die ene vonk uitte in diverse talen door de nacht
elk gebaar en vocaal was gevat in begrijpelijke taal
Terwijl het maanlicht langzaam overging in zonkracht
stond ik met jouw eerste ontbijt onder jouw portaal.

Ik werd verblind door glinstering die net ontwaakte
met een brede glimlach onder haar oksel door.
Daar zag ik haar zijde zacht uitgerekte tevredenheid
in het zonlicht liggen tot elk fluweel metafoor.


© Alexander

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten